‘Voor managers en medewerkers betekent dit dat ze meer moeten doen dan gericht zijn op het optimaliseren van eigen verantwoordelijkheidsgebieden. Ze moeten ook bijdragen aan het optimaliseren van de totale toegevoegde waarde voor de organisatie’ (Ten have, 2011, 133)
In zijn algemeenheid beschouwen we complexiteit vaak als negatief: belemmerend voor de eigen doelrealisatie, beperkend voor de eigen mogelijkheden en soms zelfs bedreigend voor het (voort)bestaan van de eigen organisatie. In een complexer wordende wereld wordt het voor een controlerend systeem steeds moeilijker om de goede keuzes (de goede dingen goed doen) te maken. Centrale sturing en voorspelbaarheid zijn dan ook geen gelukkige termen voor een complexe omgeving.